Hayatımızın monoton ve sürekli olarak özgürlğümüzün kısıtlanmış olduğu fikri vardır.
Hayatın sıradanlığı sürekli olaraka başka insanların, varlıkların oyuncağı ile geçen bir ömür izlenimini hatırlatıyor insana. Oluşturulan sanal özgürlüklerle bedene kilitli kısır döngüde yaşıyoruz.
Üstadların en büyük söylemi uykudasınız uyanın, gerçekleri artık fark edin ,düşünmeye başlayın gibi sözcükleri kafamda yankılanırken. Sıradanlıktan, taklitçilikten ,özgünlüğe hangi yolla gidebiliriz. Bunu bir kere daha derinlemesine düşünelim ne dersiniz.